Afgelopen maanden was een gekkenhuis, een nieuwe emigratie en deze keer vertrekken we naar een (vooralsnog) onbekend land en onbekend continent. Natuurlijk zijn we er al meerdere malen geweest, we hebben echter nog nooit aan deze kant van de wereld geleefd. Na Nieuw Zeeland, Denemarken, en weer even terug in Nederland is Canada ons nieuwe thuisland. Ik werd mijn eigen emigratie coach.
Elke emigratie is anders
Ik merk dat elke emigratie anders is en dat er iedere keer weer nieuwe uitdagingen op ons pad komen. Wat ik ervaar als een onderdeel van emigreren is dat je steeds wordt getest op flexibiliteit en hoe hier mee om te gaan. Ik merk dat het mij veel energie kost en uit mijn comfort zone haalt. Ik ben letterlijk mijn grenzen aan het verleggen.
Klaar voor de start…
In Nederland hebben we in een soort wachtruimte gezeten. Al het papierwerk en de definitieve vergunningen, het duurde een tijdje voordat alles rond was. Die wachtperiode voelde soms frustrerend, je hebt niet altijd de controle die je zou willen. Veel ligt in de handen van autoriteiten en dat duurt altijd langer dan je zou willen. Het gekke is dat ik het wachtruimte noem terwijl het ook een periode is waarin veel dingen gedaan moeten worden. Soms werden we juist verrast door hoe snel dingen waren geregeld en vanaf het moment dat al die ‘opdrachten’ op de deurmat vielen, kwam alles in een stroomversnelling terecht.
De hectiek van het vertrek
Je zou bijna denken dat vertrekken een gewoonte voor mij aan het worden is echter niets is minder waar. Het is echt een rollercoaster waar je in zit, zelfs wanneer je dit al een paar keer hebt gedaan! Nog snel wilden heel veel familie en vrienden ons nog even zien. De achterblijvers realiseerden zich opeens dat we zo toch echt weg waren. En dat terwijl we het zo druk hadden met opnieuw alles in te pakken, papieren voor onze container in orde te maken, alle abonnementen opzeggen etc. Begin oktober, hebben we net voor ons vertrek nog een farewell party gehouden en zijn we totaal vergeten om foto’s te maken, zo stom!
Heftige laatste dagen
De laatste dagen waren de spreekwoordelijke laatste loodjes, de bureaucratie waar je soms tegen aanloopt, de ontroerende gesprekken en de lieve woorden die je krijgt toegestopt en dan ineens…sta je op Schiphol. Dit is het dan, hier hebben we zo lang naar toegewerkt en nu is het zover.
Landen (met de KLM) in Canada
Het was raar om voor de tweede keer uit Nederland te vertrekken. De eerste keer dat ik emigreerde was er een uitgebreid afscheid thuis en op Schiphol op de dag van vertrek. Nu waren daar alleen mijn moeder, zussen en twee vrienden. Zo’n contrast van de eerste emigratie dat ik er bijna om moest lachen. Ik kreeg gelukkig weinig tijd om erover na te denken!
Nog even een glaasje bubbels in de lounge en daar gingen we naar Vancouver. De reis verliep super en we werden verwend door de lieve medewerkers van de KLM. Nadat de container ook bij ons nieuwe huis was aangekomen, konden we gaan uitpakken.
Als eerste gingen we op zoek naar ons bed, want dat hadden we sinds we Denemarken verlieten niet meer gezien.
Inmiddels zijn we hier nu vijf weken en beginnen veel dingen een eigen plek te krijgen wij onze weg te vinden naar de supermarkt en andere plekken. We aarden voorzichtig en zijn begonnen om weer nieuwe contacten op te bouwen. Het feit dat we de taal al langer spreken maakt het gemakkelijker om aansluiting te vinden, je maakt je minder zorgen. Bovendien hebben we hier meer daglicht dan in Denemarken en Nederland maar minder dan in Nieuw-Zeeland. Ik merk dat de Canadezen makkelijker benaderbaar zijn dan de Denen en dat de Canadezen qua lifestyle tussen Nederland en Nieuw-Zeeland in zitten.
Inzichten tijdens de boerenkool
We werden als snel uitgenodigd voor onze eerste ‘Boerenkoolavond’. Traditiegetrouw wordt er elk jaar een avond georganiseerd voor een aantal Nederlanders in South-Delta. Inmiddels hebben we die achter de rug. Enorm leuk, met mensen van allerlei verschillende achtergronden en ergens een Nederlandse connectie, die het allemaal op hun beurt heel ver hebben geschopt. Het geeft me altijd een trots gevoel om Nederlands te zijn. Want hoe dan ook, waar ter wereld je ook bent, ik vind dat de Nederlanders het over het algemeen erg goed doen.
Voor nu ga ik me met de laatste loodjes van het uitpakken bezig houden, netwerken en weer meer tijd in mijn coaching business steken. Met deze recente move heb ik namelijk weer meer enorm veel nieuwe inzichten gekregen! Onder andere dat elke emigratie op zich staat en vooral elke cultuur zo hetzelfde en tegelijkertijd zo verschillend is.
KLIK HIER OM MEER TE WETEN OVER EMIGREREN IN HET NEDERLANDS 🇳🇱.
